Με ερέθισμα τις τελευταίες εξελίξεις στο κυβερνών κόμμα και την διαγραφή του βουλευτή, κ. Δαϊλάκη προκύπτουν κάποια ζητήματα ηθικής κατά την γνώμη μου.
Και επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που προκύπτουν διαγραφές βουλευτών από κόμματα, τίθεται το εξής απλό ερώτημα.
Τι είναι ηθικό εκ μέρους του διαγραφέντος βουλευτή? Να παραμείνει ανεξάρτητος ή να παραιτηθεί της βουλευτικής του έδρας και να μπει στην βουλή ο επόμενος βάση σταυρών?
Ασφαλώς και υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ των δύο προαναφερόμενων περιπτώσεων. Προσωπική μου άποψη όμως είναι ότι κανονικά εφόσον ο βουλευτής δεν είναι σύμφωνος με την εκάστοτε πολιτική που ασκεί το κόμμα του θα έπρεπε να παραιτείται. Νομίζω ότι είναι υποχρέωση του απέναντι στον κόσμο που ψήφισε το συγκεκριμένο κόμμα για να εφαρμόσει συγκεκριμένη πολιτική. Ειδικά σε περιπτώσεις σαν αυτή που βιώνουμε ετούτη την περίοδο, όπου το κυβερνών κόμμα έχει πλέον 151 βουλευτές και άρα οριακή κυβερνητική πλειοψηφία. Γνώμη μου είναι ότι θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί ο κ. Δαϊλάκης. Και αυτό θα το έλεγα για οποιονδήποτε βουλευτή και για οποιοδήποτε κόμμα.
Δεν επιτρέπεται ένα κόμμα να είναι όμηρος ενός βουλευτή επειδή αυτός διαφωνεί με κάποιες επιλογές προσώπων. Και δεν μπορεί να κρέμεται στην ουσία μια ολόκληρη κυβέρνηση από τον οποιονδήποτε διαφωνούντα βουλευτή. Διαφωνείς κύριε? Παραιτήσου και πήγαινε σπίτι σου. Αλλά ποιος θέλει να χάσει τον παχυλό μισθό που παίρνουν οι βουλευτές? Ουδής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου