Στις 17 Νοεμβρίου 1973 τα ξημερώματα, έληγε με δραματικό τρόπο η τριήμερη κατάληψη του Πολυτεχνείου Αθηνών από εξεγερμένους φοιτητές και εργάτες, που με τα συνθήματά τους κατάφεραν να αφυπνίσουν τις κοιμισμένες συνειδήσεις μεγάλου μέρους του Ελληνικού λαού και να επιταχύνουν τη φθορά του δικτατορικού καθεστώτος.
Ποτέ δεν ξεκαθαρίσθηκε ακριβώς η ταυτότητα πολλών από των θυμάτων εκείνης της μοιραίας βραδιάς, ενώ μέχρι σήμερα υπάρχουν αρκετοί που αμφισβητούν την ύπαρξη νεκρών ή απλά διατυπώνουν την απορία τους σχετικά με την αναγκαιότητα συμμετοχής σε τέτοιου είδους μαζικές κινητοποιήσεις, αντιτείνοντας κυνικά: «Ας κάθονταν ήσυχα, τι θέλανε να μπλεχτούν ;»
Να θυμίσω βέβαια ότι μετά την πτώση του καθεστώτος αρκετοί βγήκαν στους δρόμους κραυγάζοντας "δώστε τη χούντα στο λαό"!
Που ήταν όμως εκείνο το βράδυ, όταν χρειαζόταν η μαζική παρουσία τους έξω από το Πολυτεχνείο, που θα απέτρεπε την μοιραία κατάληξη;
Που ήταν η αντίδραση της Ακαδημαϊκής κοινότητας, του πολιτικού κόσμου ή της Εκκλησίας εκείνες τις κρίσιμες ώρες; Μόνο κάποιοι οικοδόμοι και εργάτες συμπαραστάθηκαν...
Όλοι οι άλλοι λούφαξαν στην ασφάλεια του καναπέ τους, αφήνοντας τα λίγα εξεγερμένα νιάτα "να βγάλουν το φίδι από την τρύπα"...
Βέβαια από τότε τα χρόνια πέρασαν, ο κόσμος και η κοινωνία άλλαξε, πολλοί από τους τότε πρωταγωνιστές βολεύτηκαν και πρόδωσαν τα τότε ιδανικά τους και η γιορτή μετεξελίχθηκε σε ένα απλό πανηγύρι από μικροπωλητές και σε μια ευκαιρία για να εξασκηθούν οι αναρχικοί εναντίον των αστυνομικών και τούμπαλιν.
Κάτι σαν ετήσια γυμνάσια αντάρτικού πόλης μεταξύ κουκουλοφόρων και αστυνομικών.
Όσο περνούν τα χρόνια τόσο φθίνουν οι εορτασμοί και λιγοστεύουν οι συμμετέχοντες.
Δεν είναι παράξενο αυτό, αν σκεφτούμε πως στην εποχή μας δεν ενδιαφέρεται κανείς και για τίποτε, εκτός από τον εαυτό του.
Να σας πω και την αλήθεια μου βρίσκω λίγο υπερβολικούς τους ετήσιους 3ήμερους εορτασμούς. Μια ημέρα θα ήταν αρκετή νομίζω.
Εξάλλου νομίζω ότι από τους τωρινούς συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι έχει σχέση με τις πεποιθήσεις των τότε συμμετεχόντων ενώ οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για τον χαβαλέ και για την σύγκρουση με την αστυνομία, προκειμένου να δείξουν την υποτιθέμενη δύναμή τους και τον στείρο αντιεξουσιαστικό τους χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου